2 - History of Japan new Summary Lecture 2.pdf

# De Jōmon en Yayoi perioden en de opkomst van de uji Dit onderwerp behandelt de vroege geschiedenis van Japan, de opkomst van de Yayoi cultuur door continentale invloeden, en de vorming van bloedverwante groepen genaamd uji, evenals de rol van koningin Himiko. ### 1.1 De Yayoi periode en de vorming van de uji De Yayoi cultuur ontstond door de introductie van de Bronstijdcultuur vanaf het Aziatische continent. Kenmerkend voor deze periode waren natte rijstbouw en het Yayoi-aardewerk. Mensen trokken weg uit de hoger gelegen gebieden om zich te vestigen op vochtigere, alluviale vlaktes. Deze kolonisten organiseerden zich in bloedverwante groepen die bekend stonden als *uji*. Het territorium dat onder het bestuur stond van één *uji* of een kleinere groep *uji* werd een *kuni* genoemd [2](#page=2). #### 1.1.1 Bronnen voor de proto-historische periode Er is beperkte informatie beschikbaar over de proto-historische periode. De voornaamste bronnen zijn archeologische vondsten en Chinese geschriften. Belangrijke Chinese teksten zijn de "Geografische verhandeling van de Han-geschiedenis" (Han-shu dilizhi), het "Verslag van de Japanners in de geschiedenis van de staat Wei" (Wei-zhi Woren chuan), en het "Verslag van de Japanners in de geschiedenis van de Later Han-dynastie" (Hou Han-shu Woren chuan), die in de 5e eeuw na Christus werd samengesteld. Daarnaast kunnen de 7e- en 8e-eeuwse Japanse kronieken, de *Nihon shoki* en de *Kojiki*, gebruikt worden, mits met de nodige voorzichtigheid [2](#page=2). #### 1.1.2 Religieus-culturele sferen en de opkomst van koningin Himiko Archeologische vondsten wijzen op het bestaan van twee religieus-culturele sferen die constant met elkaar in conflict waren. Chinese bronnen bevestigen deze rivaliteit. Dit conflict eindigde rond het einde van de 2e of het begin van de 3e eeuw na Christus, toen de groepen van beide sferen zich onderwierpen aan koningin Himiko van Yamatai. Er wordt vermeld dat 28 *kuni* trouw zwoeren aan Yamatai. De *kuni* ten oosten van de Kinai-regio (het huidige Kyoto-Osaka-Nara gebied) bleven echter onafhankelijk. De staat van Himiko, Wa (Chinees: Wo, oftewel Yamatai), leek een fusie te zijn van *kuni*/*uji* uit Noord-Kyushu en de Kinai-regio [2](#page=2). ### 1.2 De organisatie en autoriteit van de uji en koningin Himiko #### 1.2.1 De structuur van de uji Hoewel er weinig betrouwbare informatie is over de interne organisatie van een *uji*, wordt aangenomen dat het een groep was die werd geleid door een stamhoofd. Dit stamhoofd was verantwoordelijk voor het toezicht op de clan, het beslechten van geschillen binnen de *uji*-leden, het omgaan met buitenstaanders, en het vereren van de beschermgod van de *uji* [2](#page=2) [3](#page=3). #### 1.2.2 De autoriteit van de stamhoofden en koningin Himiko De autoriteit van een stamhoofd berustte op zijn kennis van de wil van de beschermgod en zijn vermogen om deze wil aan de *uji*-leden over te brengen. De autoriteit van koningin Himiko wordt eveneens geïnterpreteerd in het licht van het Noord-Oost-Aziatische sjamanisme. Zij wordt beschouwd als een soort opperste *uji*-stamhoofd [3](#page=3). ##### 1.2.2.1 Himiko's regering en de rol van haar broer Volgens het "Verslag van de Japanners in de geschiedenis van de staat Wei" was Himiko vaardig in het omgaan met geesten en kon zij mensen betoveren. Ze was volwassen, maar koos geen mannelijke partner. Haar jongere broer hielp haar bij het besturen van het rijk. Vanwege haar positie als koningin werd ze zelden gezien. Duizenden dienstmaagden dienden haar, maar slechts één man bracht haar voedsel en water en communiceerde haar woorden naar buiten. Ze leefde in een versterkt paleis, bewaakt door gewapende mannen [3](#page=3). ##### 1.2.2.2 Interpretaties van Himiko's heerschappij Deze beschrijving suggereert dat Himiko mogelijk niet zelf regeerde, maar dat haar broer de feitelijke bestuurlijke taken uitvoerde. Sommige historici zien dit als een voorloper van de latere traditie waarin de Japanse keizer niet persoonlijk regeert, een van de "continuïteiten" in de Japanse geschiedenis volgens Boot. Himiko leek mystieke attributen te bezitten die kenmerkend waren voor een *uji*-leider [3](#page=3). #### 1.2.3 De religieuze wortels van macht Er zijn twee oude woorden voor "het besturen van de staat": *shirasu* en *shiroshimesu*. Dit zijn eervolle vormen van het werkwoord *shiru*, wat "weten" betekent. Deze termen impliceren dat staatsbestuur gepaard ging met een bepaald soort kennis, waarschijnlijk de kennis van de wil van de goden. Dit duidt erop dat de basis van normatieve macht lag in religieuze autoriteit. In Himiko's tijd waren politiek en religie nog niet gescheiden sferen [3](#page=3). #### 1.2.4 Symboliek van eenheid Een kenmerk van *uji*-stamhoofden was de gebogen juweel, de *magatama*. Himiko droeg eveneens een ketting met dergelijke juwelen. Het oude Japanse woord voor "verenigen" is *subu* of *suburu*, en de afgeleide vorm *sumeru*, wat oorspronkelijk "samengehouden door middel van een draad" betekent. De ketting van Himiko kan de diverse *uji* symboliseren die zich aan haar heerschappij hadden onderworpen. Hieruit kan de staat Yamatai gedefinieerd worden als een "natie van *uji*-groepen, samengehouden, of verenigd door de religieus-politieke autoriteit van koningin Himiko" [3](#page=3). --- # De eenwording van het rijk en de eerste keizer Dit deel van de tekst beschrijft de periode na koningin Himiko, de opkomst van de eerste keizer en de ontwikkeling van keizerlijke autoriteit en religieuze symboliek. ### 2.1 Opvolging van Himiko en de opkomst van Yamatai's hegemonie Na de dood van koningin Himiko in het midden van de derde eeuw werd zij opgevolgd door een vrouwelijke clanlid, Toyo. De machtspositie van Yamatai onder de diverse kuni werd versterkt door steun van de Chinese staat Wei. Na de val van de Han-dynastie ontstond er een machtsverhouding tussen Wei, Wu en Shu. Wei, gelegen in het noordoosten en met controle over het zuiden van het Koreaanse schiereiland, sloot een alliantie met Yamatai om de alliantie tussen Koguryo (in het noorden van Korea en Mantsjoerije) en Wu te counteren. Deze steun stelde Yamatai in staat om dominantie te vestigen over de kuni in de Kinnai-regio van Japan. In AD 265 werd Wei echter veroverd door de Westelijke Qin-dynastie, wat leidde tot het wegvallen van de continentale steun en de neergang van Toyo's Yamatai [4](#page=4). ### 2.2 De identificatie van de eerste keizer Yamatai werd vervolgens aangevallen door de heerser van een opkomende staat in Noord-Kyūshū. Deze heerser nam de politieke macht van Toyo over zonder langdurige gevechten. Historici identificeren deze heerser waarschijnlijk met de 10e keizer, Sujin, genoemd in de vroegste Japanse kronieken uit de 8e eeuw. Volgens deze verslagen was de eerste keizer echter Jinmu, die in 660 v.Chr. een expeditie naar het oosten van Kyūshū zou hebben geleid en de troon zou hebben bestegen [4](#page=4). **Tip:** De historische authenticiteit van keizer Jinmu en de datum 660 v.Chr. zijn onderwerp van discussie onder wetenschappers, die suggereren dat deze datum gebaseerd is op Chinese kalenderprincipes die later in Japan werden geïntroduceerd [4](#page=4). ### 2.3 Sujin als de werkelijke eerste keizer Moderne geleerden betogen dat de datum 660 v.Chr. is berekend op basis van Chinese kalenderlore, die in de vijfde of zesde eeuw AD in Japan werd geïntroduceerd. De kronieken zouden een grote omwenteling 1260 jaar vóór het bewind van keizerin Suiko (rond AD 600) hebben aangenomen om haar heerschappij te legitimeren, wat suggereert dat de eerste keizer in dat jaar werd ingehuldigd. Als deze redenering klopt, was het waarschijnlijk Sujin die de oostwaartse expeditie leidde en de eerste keizer was, niet Jinmu. De enige andere keizer die naast Jinmu als "eerste heerser van het rijk" (Hatsu kuni shirasu sumerami koto) wordt aangeduid in de vroegste Japanse bronnen, is de vermeende 10e keizer, Sujin [4](#page=4) [5](#page=5). ### 2.4 Ontwikkeling van keizerlijke autoriteit en religieuze symboliek Een belangrijke gebeurtenis toegeschreven aan Sujin is de plaatsing van de heilige spiegel, een van de drie keizerlijke schatten, in zijn paleis als symbool van zijn goddelijke voorouder, de Zonnegodin Amaterasu ōmikami. Later werd de spiegel overgebracht naar Yamatai, en uiteindelijk door de dochter van de 11e keizer Suinin naar Ise gebracht, waar deze permanent werd geïnstalleerd [5](#page=5). Dit kan worden geïnterpreteerd als een poging om Amaterasu niet alleen als de beschermgodin van de keizerlijke familie, maar als de hoogste godin voor alle andere uji te laten vereren. Keizerlijke controle (sumeru) die eerst door militaire dwang werd verkregen, werd relatief. Wanneer deze controle echter werd aangevuld met goddelijke goedkeuring door het kennen van de wil van de oppergodheid van alle uji (shirasu), werd de macht absoluut, geworteld in goddelijke autoriteit [5](#page=5). #### 2.4.1 De titel "De Een Met de Goddelijke Functie Om Het Rijk Bijeen Te Houden" Sujin's benadering om zijn keizerlijke autoriteit te versterken als een goddelijk geïnformeerde heerschappij werd waarschijnlijk door zijn opvolgers overgenomen. Zij ondernamen expedities om weerstand biedende kuni te veroveren. Rond AD 400 waagden krachten uit Wa zich op het Koreaanse schiereiland, wat bekend is uit een inscriptie op een monument voor de koning van Koguryo in Zuid-Mantsjoerije. Deze expedities leidden tot grootschalige import van Chinese cultuur en technieken via het Koreaanse schiereiland en het continent. Vanuit politiek oogpunt is de expansie van macht en territorium een indicator van groeiende economische en militaire kracht, en van een hoog niveau van administratieve organisatie die dergelijke expedities mogelijk maakte [5](#page=5). Het is waarschijnlijk vanaf deze periode dat de keizer de titel "De Een Met de Goddelijke Functie Om Het Rijk Bijeen Te Houden" (Amanoshita shiroshimesu sumerami koto) begon te dragen. Het woord "amanoshita" is de Japanse vertaling van het Chinese woord "tianxia", wat "onder de hemel" betekent en verwijst naar het rijk onder de heerschappij van de Chinese keizer. De Japanse tegenhanger "amanoshita" zou specifiek naar Japan verwijzen [5](#page=5). --- # Goddelijke functie van de heerser, misdaad en straf Dit onderwerp onderzoekt de keizer als een goddelijk geïnformeerde heerser, de betekenis van de titel "Amanoshita shiroshimesu sumerami koto", en de vroege concepten van misdaad, straf en bijbehorende zuiveringsrituelen. ### 3.1 De keizer als goddelijk geïnformeerde heerser De interpretatie van de keizer als een goddelijk geïnformeerde heerser werd versterkt door de rol van de keizerlijke familie in het aanbidden van godheden en het waarborgen van de sociale orde. De keizer had de goddelijke functie om het rijk bijeen te houden [5](#page=5). #### 3.1.1 De rol van de heilige spiegel Keizer Sujin, mogelijk de eerste keizer, speelde een sleutelrol in het versterken van de keizerlijke autoriteit door middel van religieuze symboliek. Hij liet de heilige spiegel, een van de drie keizerlijke schatten, in zijn paleis plaatsen als symbool van zijn goddelijke voorouder, de zonnegodin Amaterasu Ōmikami. De uiteindelijke plaatsing van de spiegel in Ise, waar Amaterasu vereerd werd als de oppergodin van alle *uji* (clan-eenheden), benadrukte de ambitie om Amaterasu niet alleen als beschermgod van de keizerlijke familie, maar als oppergodin voor iedereen te laten erkennen [5](#page=5). #### 3.1.2 Absolute macht door goddelijke autoriteit Wanneer de keizer de controle over de andere *uji* alleen met militaire dwang verkreeg, was zijn macht relatief. Echter, wanneer deze controle werd bekrachtigd door de goddelijke wil van de oppergodin, verkreeg zijn heerschappij, geworteld in goddelijke autoriteit, een absolute aard [5](#page=5). #### 3.1.3 "Amanoshita shiroshimesu sumerami koto" Rond 400 na Christus, na militaire expedities naar het Koreaanse schiereiland en de daaruit voortvloeiende grootschalige import van Chinese cultuur en technieken, ontstond de titel "De Ene met de Goddelijke Functie om het Rijk Bijeen te Houden" (*Amanoshita shiroshimesu sumerami koto*). De term "*amanoshita*" is de Japanse vertaling van het Chinese *tianxia*, wat "onder de hemel" betekent en refereert aan het rijk onder heerschappij van de Chinese keizer. De Japanse tegenhanger "*amanoshita*" benadrukte de groeiende zelfbewustzijn van de Japanse heerser als een sterke politieke leider, die zichzelf positioneerde als het Japanse equivalent van de Chinese keizer. De monumentale mausolea uit de *kōfun*-periode, zoals Nintoku's graf (het Takatsuka-graf, het grootste grafveld ter wereld), getuigen van de imposante positie van de keizers uit die tijd [5](#page=5) [6](#page=6). ### 3.2 Misdaad en straf in vroege Japanse samenlevingen Aangezien de sociale orde werd beschouwd als een manifestatie van goddelijke wil, overgedragen door de heerser, werd een misdaad gezien als een overtreding tegen deze goddelijke wil [6](#page=6). #### 3.2.1 Zuiveringsrituelen Wanneer een overtreding plaatsvond, moesten de goden worden verzoend door middel van zuiveringsrituelen, *harae* genaamd, wat letterlijk "afschudden" betekent, oftewel het wegwerken van de "vuiligheid" die aan een persoon was gehecht als gevolg van de overtreding. Deze rituelen vereisten een offerande, begeleid door priesterlijke aanroepingen. Een andere zuiveringsmethode, *misogi*, bestond uit het zich onderdompelen in water om de vuiligheid weg te spoelen [6](#page=6). #### 3.2.2 Trials en bewijs Om de waarheid van bewijs bij een proces te controleren en te divineren, moest de verdachte een steen uit kokend water halen. De geloofwaardigheid van de verdachte werd bepaald aan de hand van de vraag of zijn of haar hand al dan niet was verwond [6](#page=6). #### 3.2.3 Overgang naar seculiere straffen Met de toenemende contacten met de continentale cultuur, met name met het seculiere Confucianisme, werden geleidelijk ook Chinese concepten van seculiere straf overgenomen. Gedurende een overgangsperiode waren zowel zuiveringsrituelen als seculiere straffen vereist als boetedoening voor dezelfde of vergelijkbare misdaden. De groeiende Chinese invloed in het strafrechtelijk beleid, die zichtbaar is in politiek en cultuur in het algemeen, markeert het begin van een nieuw tijdperk in de Japanse geschiedenis [6](#page=6). > **Tip:** Begrijp de dualiteit van vroege Japanse juridische praktijken, waar religieuze zuivering naast seculiere straffen bestond als gevolg van culturele uitwisseling. > > **Tip:** De titel "Amanoshita shiroshimesu sumerami koto" is een krachtige indicator van de groeiende politieke ambitie en zelfbewustzijn van de Japanse heerser in relatie tot de machtige Chinese keizerlijke structuur. --- # De Mimana-controverse en de Keizerlijke expansie De Mimana-controverse draait om de historisch betwiste status van een plaats genaamd Mimana (ook bekend als Imna of Renna) op het Koreaanse schiereiland, en de implicaties hiervan voor de Japanse historiografie en politiek [7](#page=7). ### 4.1 De historische context van Mimana De naam Mimana, in het Chinees Renna en in het Koreaans Imna, komt voor in oude Chinese en Koreaanse historische bronnen, en prominent in de Nihongi (8e eeuw). Het is echter onduidelijk wat deze plaats precies was en waar deze zich bevond [7](#page=7). ### 4.2 De "Japanse kolonie" theorie en de historiografische controverse De theorie dat Mimana een "Japanse kolonie" op het Koreaanse schiereiland was, werd in de vroege 20e eeuw gesmeed door Japanse historici. Deze interpretatie voldeed volgens Everett Taylor Atkins aan de koloniale agenda van de Japanse staat, omdat het de annexatie van Korea door Japan rechtvaardigde als een terugkeer naar een gebied dat al sinds de 3e eeuw Japans zou zijn. De locatie, omvang en "Japanse identiteit" van Imna/Mimana blijven dan ook een van de meest betwiste kwesties in de Oost-Aziatische historiografie [7](#page=7). > **Tip:** De Mimana-controverse illustreert hoe politieke agenda's de objectiviteit in de geschiedschrijving kunnen beïnvloeden, soms grenzend aan propaganda [7](#page=7). ### 4.3 De aanwezigheid van Wa-machten op het Koreaanse schiereiland Ondanks de controverse rond Mimana, is de aanwezigheid van "Wa"-machten (een oude benaming voor Japan) op het Koreaanse schiereiland zeker. Deze machten opereerden mogelijk in alliantie met het Kaya-Paekche-verbond tegen Koguryo [7](#page=7). > **Tip:** Voor gedetailleerde informatie over de proto-historische Japanse ondernemingen op het Koreaanse schiereiland, wordt verwezen naar Totman, pagina's 47-50 [7](#page=7). ### 4.4 Implicaties voor de Japanse historiografie De Mimana-controverse toont de precare status van objectiviteit in de historiografie aan. Het benadrukt de verstrengeling van geschiedschrijving met politiek, waarbij de scheidslijn tussen academisch onderzoek en propaganda soms vervaagt. De vermeende aanwezigheid van een Japanse kolonie in Mimana dient niet zozeer als indicatie van de geavanceerdheid van de archaïsche Japanse staat (Wa), maar eerder als een casestudy van hoe historische interpretaties gevormd kunnen worden door politieke belangen [7](#page=7). --- # Het mysterie van het touwwerk aardewerk Dit gedeelte bespreekt de opvallende gelijkenis tussen touwgedecoreerd aardewerk in zowel Japan als Europa, en reflecteert op de oorsprong van menselijke intelligentie als verklaring. ### 5.1 Gelijkenis tussen Japans en Europees touwwerk aardewerk De term "Jōmon" verwijst letterlijk naar "touwafdrukken", wat de versiering van aardewerk met behulp van touw in Japan beschrijft. Een interessant verband werd opgemerkt met de gelijktijdige opkomst van touwgedecoreerd aardewerk in Europa, specifiek in het huidige Vlaanderen [8](#page=8). #### 5.1.1 Uiterlijke verschillen en gemeenschappelijke oorzaak Hoewel een nadere beschouwing uitwijst dat Japans en Indo-Europees "touwwerk aardewerk" er visueel nogal verschillend uitziet, blijft de vraag bestaan waarom twee schijnbaar onafhankelijke culturen rond dezelfde tijd het idee kregen om aardewerk te versieren met touwafdrukken [8](#page=8). > **Tip:** De auteur suggereert dat dit geen kwestie is van buitenaardse invloed, maar eerder een uiting van menselijke vindingrijkheid. ### 5.2 De oorsprong van menselijke intelligentie De auteur stelt dat de ware mysterie niet zozeer in de gelijkenis van het aardewerk ligt, maar in de oorsprong van menselijke intelligentie. De redenering is dat zodra een *Homo sapiens* beschikt over zowel klei als een touw, de combinatie ervan vroeg of laat intuïtief zal worden ontdekt en toegepast. Dit principe wordt geïllustreerd met een scène uit de film *2001: A Space Odyssey* [8](#page=8). --- ## Veelgemaakte fouten om te vermijden - Bestudeer alle onderwerpen grondig voor examens - Let op formules en belangrijke definities - Oefen met de voorbeelden in elke sectie - Memoriseer niet zonder de onderliggende concepten te begrijpen

| Term | Definition | |------|------------| | Uji | Bloedverwante kinship groepen die de basis vormden van de vroege Japanse samenleving, met een leider die toezicht hield op de groep, conflicten oploste en communiceerde met buitenstaanders en goden. | | Kuni | Het territorium dat onder het bewind stond van een uji of een groep verwante uji, wat tegenwoordig vertaald kan worden als \"land\" of \"regio\". | | Yamatai | De staat of het heersende centrum onder leiding van koningin Himiko, waarschijnlijk gelegen in Noord-Kyūshū en de Kinnai-regio, dat een fusie was van verschillende kuni/uji. | | Magatama | Een gebogen juweel, vaak gedragen als een ketting, dat een attribuut was van uji-stamhoofden en mogelijk de onderworpen uji symboliseerde die aan Himiko loyaal waren. | | Shirasu | Een ere- of eerbiedige vorm van het werkwoord \"shiru\" (weten), dat \"het besturen van de staat\" impliceert en wijst op kennis van de wil van de goden als basis voor politieke macht. | | Sumeru (of Subu/Suburu) | Het werkwoord dat \"verenigen\" of \"bijeenhouden\" betekent, oorspronkelijk mogelijk verwijzend naar het bijeenhouden met een koord, en later geassocieerd met het politiek controleren en verenigen van de staat. | | Amanoshita shiroshimesu sumerami koto | Een titel die waarschijnlijk vanaf circa AD 400 werd gebruikt voor de Japanse keizer, wat betekent \"Hij met de goddelijke functie om het rijk bij elkaar te houden\", en een uitdrukking van Japanse zelfbewustzijn als politieke macht. | | Harae | Een ritueel van zuivering, letterlijk \"afschudden\", bedoeld om de \"vuiligheid\" te verwijderen die aan een persoon kleeft als gevolg van een overtreding tegen de goddelijke wil. | | Misogi | Een ander zuiveringsmiddel waarbij men zich onderdompelt in water om de \"vuiligheid\" weg te wassen die zich aan de persoon heeft gehecht. | | Mimana (of Imna) | Een plaats op het Koreaanse schiereiland die in oude Japanse en Koreaanse bronnen wordt genoemd. De exacte locatie, omvang en \"Japansheid\" zijn onderwerp van intense historische en politieke controverse. | | Touwwerk aardewerk | Aardewerk gedecoreerd met touwafdrukken. Dit fenomeen deed zich voor in verschillende culturen rond dezelfde tijd, wat de vraag oproept naar mogelijke invloed of de onafhankelijke ontwikkeling van menselijke creativiteit. |