Deschamps et al 2021 Value based digital foot care framework.pdf

# Introductie en ontwikkeling van een conceptueel kader voor podotherapie Hier is de studiehandleiding voor het onderwerp "Introductie en ontwikkeling van een conceptueel kader voor podotherapie". ## 1. Introductie en ontwikkeling van een conceptueel kader voor podotherapie Dit gedeelte introduceert de noodzaak voor een nieuw conceptueel kader in de podotherapie, gezien de variërende internationale standaarden en de impact van digitale ontwikkelingen en maatschappelijke veranderingen op voetgezondheid, met als doel een raamwerk te presenteren dat de complexiteit van de praktijk weerspiegelt. ### 1.1 Noodzaak voor een nieuw conceptueel kader #### 1.1.1 Internationale variatie in de podotherapie Podotherapie wordt in slechts een klein aantal landen wereldwijd als een erkend beroep beschouwd. Dit leidt tot aanzienlijke verschillen tussen landen wat betreft curricula, opleidingsduur en wetgeving die het beroep reguleert. Deze variatie beïnvloedt de reikwijdte van de praktijk [1](#page=1) [2](#page=2). #### 1.1.2 Invloed van innovaties en digitale ontwikkelingen Klinische en onderzoeksgerelateerde innovaties hebben het potentieel om veranderingen in professionele grenzen en de intellectuele onderbouwing van de praktijk te bewerkstelligen. Echter, er wordt erkenning gegeven aan de moeilijkheden en barrières bij het vertalen van kennis uit onderzoeksresultaten naar de praktijk, opleiding, discussie en cultuur [2](#page=2). Podotherapie bevindt zich momenteel in een gezondheidspraktijkgemeenschap die geconfronteerd wordt met een digitale revolutie. Zorgverleners streven ernaar digitale gezondheidsoplossingen te omarmen, wat de relatie tussen zorgverlener en patiënt en de context waarin zorg wordt verleend, transformeert [2](#page=2) . #### 1.1.3 Maatschappelijke veranderingen en voetgezondheid De groei van op onderzoek gebaseerde evidence-based practice, en het opkomende digitale landschap van de gezondheidszorg, vinden plaats naast trends in ziekte en gezondheidsgedrag die een sterke invloed hebben op de voetgezondheid. Factoren zoals diabetes, obesitas, actieve levensstijlen en langer leven dragen bij aan een significante evolutie van de publieke gezondheidsrol van de podotherapeut (of een vergelijkbare voetgezondheidspractitioner) binnen de samenleving [2](#page=2). #### 1.1.4 Kritische reflectie op bestaande raamwerken De veranderende, complexe rol van de podotherapeut vereist kritische reflectie op de huidige praktijkraamwerken en of deze nog adequaat zijn. De auteurs stellen dat het een passend moment is om de raamwerken die de podotherapie en voetgezondheidspraktijk ondersteunen te herzien. Er is een gebrek aan conceptuele raamwerken die een geschikte lens bieden om het brede scala aan factoren die de praktijk beïnvloeden te overwegen. De noodzaak om de dynamische aard van kennis en praktijk te beschouwen om evoluerende benaderingen te representeren, wordt benadrukt [2](#page=2). ### 1.2 Het Value Based Digital Foot Care Framework #### 1.2.1 Doel en definitie van het framework Het doel van deze publicatie is het presenteren van een conceptueel raamwerk, het "Value Based Digital Foot Care Framework", voor gebruik door podotherapie studenten, docenten, therapeuten, wetenschappers en beleidsmakers. Een raamwerk omvat een aantal concepten, theorieën en empirische bevindingen uit de (wetenschappelijke) literatuur en wordt gebruikt om relaties aan te tonen en innovatie tussen deze componenten te stimuleren. Het definieert een manier om fenomenen te verklaren en dient als basis voor het omgaan met complexiteiten [2](#page=2). #### 1.2.2 Metafoor van het elektronisch circuit Het voorgestelde raamwerk voor podotherapiepraktijk maakt gebruik van de metafoor van een elektronisch circuit om de enorme en complexe onderlinge verbanden tussen factoren die praktijk en professioneel gedrag beïnvloeden, te weerspiegelen. Het circuit benadrukt de onderlinge verbondenheid/interactie van talrijke gekoppelde concepten, modellen, paradigma's, theorieën en praktijken die zijn geclassificeerd in drie clusters. Het raamwerk helpt bij het in beeld brengen en definiëren van drijfveren voor de praktijk, de daadwerkelijke praktijk en potentiële barrières voor huidige en toekomstige praktijk [1](#page=1) [2](#page=2). > **Tip:** De infographic (Fig. 1) die het conceptuele raamwerk illustreert, is gecreëerd omdat deze de verschillende componenten van het raamwerk op een duidelijke en makkelijk te onthouden en toe te passen manier vastlegt [2](#page=2). #### 1.2.3 Toepassingen van het framework Twee voorbeelden van hoe dit raamwerk kan worden gebruikt zijn: 1. Als een hulpmiddel bij het kritisch reflecteren over een toekomstig zelfperspectief bij het omgaan met bachelorstudenten [2](#page=2). 2. Als een hulpmiddel om een waardegebaseerd zorgpad te ontwikkelen voor een specifieke voetgerelateerde aandoening of ziekte [2](#page=2). #### 1.2.4 Clusters van factoren binnen het framework ##### 1.2.4.1 Cluster 1: Interne factoren De podotherapeut wordt aan de basis van het circuit weergegeven en de infographic richt zich op interne factoren met een persoonsgerichte benadering. Interne factoren omvatten eerdere ervaringen, de waargenomen complexiteit van een zorg- en/of ondersteuningsvraag, en de expertise van de podotherapeut [2](#page=2). Gedurende hun opleiding ontwikkelen podotherapeuten de vereiste kennis en vaardigheden binnen de grenzen van nationale wetgeving. Deze worden vaak geclassificeerd binnen competentieraamwerken die aansluiten bij professionele waarden en gedragingen. Tijdens het leren en ontwikkelen worden student-podotherapeuten aangemoedigd om de principes van evidence-based practice en een persoonsgerichte benadering te omarmen. De term "persoonsgerichte benadering" wordt specifiek gebruikt om podotherapeuten aan te moedigen een patiëntenzorgperspectief aan te nemen dat verder gaat dan de aandoening en is afgestemd op de wensen en behoeften van het individu/de patiënt [2](#page=2) . Daarnaast moeten leerlingen worden aangemoedigd kennis te ontwikkelen via vele manieren van weten: emotie, geloof, verbeelding, intuïtie, taal, geheugen, rede, zintuiglijke waarneming). Het stimuleren van deze benadering stelt leerlingen in staat te waarderen hoe sociologische, technologische en politieke veranderingen hun toekomstige zelfperspectief en klinische praktijk kunnen beïnvloeden . ##### 1.2.4.2 Cluster 2: Interactiefactoren Dit cluster, gepresenteerd als het centrale deel van het circuit, focust op de interactie tussen de podotherapeut en de persoon. Kritische beoordeling van de huidige podiatrische praktijk en gepubliceerde onderzoeken onthult dat de primaire focus altijd heeft gelegen op de fysieke determinanten van voetgerelateerde klachten. Deze biofysische benadering kan geschikt zijn voor sommige pathologieën; echter, onderzoek suggereert een sterke invloed van psychologische en sociale factoren bij veel musculoskeletale aandoeningen wat niet-biofysische elementen weerspiegelt [2](#page=2) . --- # Het waardegebaseerde digitale voetverzorgingskader Dit gedeelte introduceert het voorgestelde 'Waardegebaseerde Digitale Voetverzorgingskader' (Value Based Digital Foot Care Framework), dat de elektronische schakeling als metafoor gebruikt om de onderlinge verbanden tussen diverse factoren in de podotherapiepraktijk te illustreren [2](#page=2). ### 2.1 Achtergrond en doelstelling van het kader De podotherapiepraktijk bevindt zich te midden van een digitale revolutie, waarbij zorgverleners digitale gezondheidsoplossingen omarmen die de professional-patiëntrelatie en de context van zorgverlening hervormen. Deze digitale transformatie, samen met een groei in evidence-based practice en veranderende ziektebeelden en gedragingen (zoals diabetes, obesitas, actieve levensstijlen en langer leven), heeft de publieke rol van de podotherapeut aanzienlijk doen evolueren. Gezien deze evoluerende en complexe rol, is er een behoefte aan kritische reflectie op bestaande praktijkkaders en de ontwikkeling van nieuwe conceptuele kaders die de grote variëteit aan factoren die de praktijk beïnvloeden, kunnen omvatten [2](#page=2). Het doel van dit commentaar is het presenteren van het Waardegebaseerde Digitale Voetverzorgingskader als een hulpmiddel voor studenten, docenten, therapeuten, wetenschappers en beleidsmakers binnen de podotherapie. Dit kader is ontworpen om relaties te tonen en innovatie te stimuleren door middel van concepten, theorieën en empirische bevindingen uit de literatuur. Het biedt een manier om fenomenen te verklaren en dient als basis voor het omgaan met complexiteit, met als doel de volwassenheid, intellectuele kwaliteit en dynamiek van de podotherapie vooruit te helpen [2](#page=2). ### 2.2 De metafoor van de elektronische schakeling Het voorgestelde kader gebruikt de metafoor van een elektronische schakeling om de complexe onderlinge verbanden en interacties tussen de factoren die de praktijk en professioneel gedrag beïnvloeden, te visualiseren (Fig. 1). De schakeling benadrukt de interconnectiviteit van talrijke concepten, modellen, paradigma's, theorieën en praktijken, die zijn onderverdeeld in drie clusters. Het kader helpt bij het portretteren en definiëren van drijfveren van de praktijk, de actuele praktijk en potentiële barrières voor huidige en toekomstige praktijk [2](#page=2). De infographic van het kader is ontworpen om de verschillende componenten op een duidelijke en memorabele manier vast te leggen. Het kader kan bijvoorbeeld gebruikt worden als reflectietool voor toekomstige professionele ontwikkeling bij studenten of als hulpmiddel bij het ontwikkelen van een waardegebaseerd zorgpad voor specifieke voetgerelateerde aandoeningen [2](#page=2). ### 2.3 De drie clusters van factoren Het kader is onderverdeeld in drie clusters die de diverse factoren die de podotherapiepraktijk beïnvloeden, classificeren: #### 2.3.1 Cluster 1: Interne factoren Dit cluster, weergegeven aan de basis van de schakeling, focust op interne factoren en hanteert een persoonsgerichte benadering. Interne factoren omvatten de reeds opgedane ervaringen, de waargenomen complexiteit van een gezondheids- of ondersteuningsvraag, en de expertise van de podotherapeut. Gedurende hun opleiding ontwikkelen podotherapeuten de benodigde kennis en vaardigheden binnen wettelijke kaders, vaak vastgelegd in competentieprofielen die aansluiten bij professionele waarden en gedrag. Studenten worden aangemoedigd om principes van evidence-based practice en een persoonsgerichte benadering te omarmen, waarbij de focus ligt op de individuele behoeften van de patiënt, verdergaand dan de specifieke aandoening. Daarnaast moeten leerlingen worden aangemoedigd om kennis te ontwikkelen via diverse wegen, waaronder emotie, geloof, verbeelding, intuïtie, taal, geheugen, rede en zintuiglijke waarneming. Het stimuleren van deze benadering helpt studenten te begrijpen hoe sociologische, technologische en politieke veranderingen hun toekomstige professionele zelfbeeld en klinische praktijk kunnen beïnvloeden [2](#page=2). #### 2.3.2 Cluster 2: Interactiefactoren Het centrale gedeelte van de schakeling richt zich op interactiefactoren en definieert de wisselwerking tussen de podotherapeut en de patiënt. Kritische evaluatie van de huidige podiatrische praktijk en onderzoek toont aan dat de primaire focus traditioneel lag op de fysieke determinanten van voetgerelateerde klachten. Hoewel dit biofysische benadering voor sommige pathologieën passend kan zijn, suggereren onderzoeksresultaten echter een sterke invloed van psychologische en sociale factoren bij veel musculoskeletale aandoeningen. Dit impliceert dat een herziening van de huidige podotherapieopleidingen en praktijken, met training en onderzoek naar de beoordeling van geestelijke gezondheid, somatiserende trekken, gezondheidsovertuigingen en -gedragingen, wenselijk kan zijn. Een dergelijke aanpak kan leiden tot een verbetering van de praktijk en een afwijzing van het denken in enkele factoren, wat de reikwijdte van de praktijk en daarmee de patiëntuitkomsten beperkt [2](#page=2) [3](#page=3). In het Verenigd Koninkrijk stellen de Standards of Proficiency (HCPC) dat podotherapeuten in staat moeten zijn effectieve en professionele interacties aan te gaan en een persoonsgerichte aanpak te hanteren. Deze aanpak bepaalt de kwaliteit van de patiëntervaring en is essentieel waar complexe interacties nodig zijn om voetgezondheid te ondersteunen. In de huidige gezondheidszorg zijn multidimensionale interventies en persoonsgerichte zelfzorg de gouden standaard geworden. Het is daarom passend dat podotherapeuten methoden inzetten om te identificeren hoe multidimensionale benaderingen worden toegepast, bijvoorbeeld door het gebruik van klinische (rode vlaggen) en psychosociale vlaggen (gele, blauwe en zwarte vlaggen) die de patiëntuitkomsten beïnvloeden [3](#page=3). #### 2.3.3 Cluster 3: Externe factoren Dit kader benadrukt een biopsychosociale benadering, waarbij de behoeften en wensen van individuen worden gerespecteerd en waarde wordt gehecht aan de patiënt als expert in zijn eigen leven en gezondheid. Dit verschuift de focus van wat de professional "doet" naar de waarde die voor de patiënt wordt toegevoegd. Een persoonsgerichte aanpak sluit aan bij de overtuiging dat gezondheidszorgsystemen rechtvaardig en duurzaam moeten zijn en middelen transparant moeten gebruiken. Er is reeds een duidelijke verschuiving gaande naar een 'value-based healthcare (VBH)' leveringsmodel, waarbij aanbieders worden betaald op basis van de gezondheidsuitkomsten van patiënten, in plaats van de fee-for-a-service aanpak die betaalt voor wat geleverd wordt, ongeacht het resultaat. Ondanks dat VBH wordt gepropageerd als een optimaal model voor toekomstige gezondheidszorgsystemen, stelt de solidariteit tussen professional en patiënt, die diep geworteld is in dit model, aanzienlijke uitdagingen voor zorgverleners. Deze uitdagingen, samen met kansen en beperkingen binnen de samenleving en beïnvloed door overheden, onderstrepen verder de noodzaak van een flexibele en innovatieve podotherapeut die patiëntuitkomsten effectief kan integreren in hun zorgplannen en managementkader [3](#page=3) [4](#page=4). ### 2.4 De digitale component Het 'digitale component' is het laatste element dat in het conceptuele kader wordt weergegeven en wordt gevisualiseerd door de elektronische schakeling. Dit is gekozen om niet alleen de interconnectiviteit en interactie van de drie clusters en hun componenten te illustreren, maar ook de opkomst van 'digitale gezondheid'. Digitale gezondheid is een geavanceerd fenomeen in de samenleving dat onafhankelijk functioneert van moderne gezondheidszorgsystemen en dus geen optioneel aspect meer is van de zorg die een persoon ontvangt. Societale verwachtingen met betrekking tot digitale ervaringen vragen dat zorgprofessionals en patiënten digitale technologieën op flexibele wijze integreren en gebruiken [4](#page=4). Daarom wordt de vraag gesteld of een 'biopsychosociaal-digitale' benadering van voetgerelateerde problemen en behoeften passend is. Digitale vaardigheden en gedragingen moeten, naar de mening van de auteurs, worden ingebed in alle curricula vanaf het begin van de professionele leerweg, aangezien deze centraal zullen staan in vrijwel alle aspecten van het leven van een zorgprofessional. De impact van digitale zorg op gezondheidskwesties, zoals getoond tijdens de 2019-nCoV uitbraak (publieke gezondheidsberichten, digitale notificaties van testresultaten, trackingtechnologieën, en podotherapie via video- en spraakconsultaties), illustreert deze transformatie [4](#page=4). --- # De drie clusters van het conceptuele kader Het conceptuele kader voor podotherapiepraktijk is onderverdeeld in drie onderling verbonden clusters die de diverse factoren weerspiegelen die de praktijk en professionele gedragingen beïnvloeden. Dit kader, gemodelleerd als een elektronisch circuit, benadrukt de interactie tussen deze clusters en de opkomende digitale component binnen de gezondheidszorg [2](#page=2) [3](#page=3) [4](#page=4). ### 3.1 Cluster 1: interne factoren De interne factoren richten zich op de podotherapeut zelf en hanteren een persoonsgerichte benadering. Deze factoren omvatten de reeds opgedane ervaringen van de podotherapeut, de waargenomen complexiteit van een zorg- of ondersteuningsvraag, en diens expertise [2](#page=2). * **Kennis en vaardigheden:** Gedurende hun opleiding ontwikkelen podotherapeuten de benodigde kennis en vaardigheden binnen de nationale wetgeving en professionele competentiekaders [2](#page=2) [4](#page=4). * **Evidence-based practice en persoonsgerichte benadering:** Studenten podotherapie worden aangemoedigd om principes van evidence-based practice en een persoonsgerichte benadering te omarmen. Dit houdt in dat patiëntenzorg verder gaat dan de specifieke aandoening en is afgestemd op de individuele wensen en behoeften van de patiënt [2](#page=2). * **Vele manieren van weten:** Het stimuleren van de ontwikkeling van kennis door diverse wegen, zoals emotie, geloof, verbeelding, intuïtie, taal, geheugen, rede en zintuiglijke waarneming, kan leerlingen helpen begrijpen hoe maatschappelijke, technologische en politieke veranderingen hun toekomstige zelfbeeld en klinische praktijk kunnen beïnvloeden [2](#page=2) . > **Tip:** Een persoonsgerichte benadering is cruciaal voor het opbouwen van een sterke therapeutische relatie en het optimaliseren van patiëntuitkomsten [2](#page=2). ### 3.2 Cluster 2: interactiefactoren Dit cluster, gepositioneerd als het centrale deel van het circuit, focust op de interactie tussen de podotherapeut en de patiënt. Traditioneel lag de nadruk in de podotherapie voornamelijk op de fysieke determinanten van voetgerelateerde klachten [2](#page=2) . * **Biopsychosociaal model:** Onderzoek suggereert echter dat psychologische en sociale factoren een sterke invloed hebben op veel musculoskeletale aandoeningen. Dit vereist mogelijk een heroverweging van de huidige opleiding en praktijk, met training en onderzoek gericht op de beoordeling van mentale gezondheid, somatisatie, gezondheidsovertuigingen en -gedragingen [2](#page=2) [3](#page=3). * **Professionele interactie en persoonsgerichte zorg:** In het Verenigd Koninkrijk stellen de Standards of Proficiency dat podotherapeuten effectieve en professionele interacties moeten aangaan en een persoonsgerichte benadering moeten hanteren. Deze benadering vormt de kwaliteit van de patiëntervaring en is essentieel bij complexe interacties ter ondersteuning van voetgezondheid [3](#page=3). * **Multidimensionale interventies en zelfzorg:** In de huidige gezondheidszorg zijn multidimensionale interventies en persoonsgerichte zelfzorg de gouden standaard geworden. Podotherapeuten moeten daarom methoden toepassen om te identificeren hoe multidimensionale benaderingen worden toegepast, bijvoorbeeld door gebruik te maken van klinische (rode vlaggen) en psychosociale vlaggen (gele, blauwe en zwarte vlaggen) die van invloed zijn op patiëntuitkomsten [3](#page=3). > **Voorbeeld:** Het gebruik van 'gele vlaggen' (psychosociale factoren) naast 'rode vlaggen' (medische urgentie) kan helpen bij het identificeren van patiënten die baat hebben bij een breder, multidimensionaal zorgtraject [3](#page=3). ### 3.3 Cluster 3: externe factoren Dit cluster omvat bredere maatschappelijke, economische en politieke invloeden die de podotherapiepraktijk beïnvloeden. Het kader benadrukt een biopsychosociaal benadering, waarbij de behoeften en wensen van het individu centraal staan en de patiënt wordt erkend als expert in zijn eigen leven en gezondheid [2](#page=2) [3](#page=3). * **Value-based healthcare (VBH):** Er is een duidelijke verschuiving naar een 'value-based healthcare' (VBH) leveringsmodel, waarbij zorgverleners worden betaald op basis van gezondheidsuitkomsten voor de patiënt, in plaats van op basis van geleverde diensten. Dit model vereist een flexibele en innovatieve podotherapeut die patiëntuitkomsten effectief kan integreren in hun zorgplannen en managementframeworks [3](#page=3) [4](#page=4). * **Maatschappelijke en overheidsinvloeden:** Uitdagingen, kansen en beperkingen binnen de samenleving en beïnvloed door overheden onderstrepen de noodzaak van een flexibele en innovatieve podotherapeut [4](#page=4). ### 3.4 De digitale component De digitale component wordt gevisualiseerd door het elektronische circuit en symboliseert de toenemende integratie van 'digitale gezondheid' in de zorg. Dit is geen optioneel aspect meer van zorgverlening, maar een integraal onderdeel [2](#page=2) [4](#page=4). * **Integratie van digitale technologie:** Maatschappelijke verwachtingen vragen van zorgprofessionals en patiënten om digitale technologieën flexibel te integreren en te gebruiken. De vraag is of een 'biopsychosociaal-digitale' benadering voor voetgerelateerde problemen en behoeften passend is [3](#page=3) [4](#page=4). * **Digitale vaardigheden in curricula:** Digitale vaardigheden en gedragingen moeten worden ingebed in alle curricula vanaf het begin van de professionele opleiding, aangezien deze centraal zullen staan in bijna alle aspecten van het werk van zorgprofessionals. De impact van digitale zorg, zoals teleconsultaties en digitale gezondheidsberichten, is duidelijk geworden, mede door de 2019-nCoV uitbraak [4](#page=4). > **Tip:** Het is essentieel voor toekomstige podotherapeuten om digitale competenties te ontwikkelen en te integreren in hun praktijk om aan te sluiten bij de moderne gezondheidszorg en de verwachtingen van patiënten [4](#page=4). --- # De rol van digitale gezondheid en conclusies Dit gedeelte bespreekt de integratie van digitale technologieën in de gezondheidszorg en stelt een biopsychosociaal-digitale benadering voor voetgerelateerde problemen voor, waarbij het succes afhangt van gemeenschapsconsensus en een focus op patiëntgezondheid. ### 4.1 Het digitale component Het conceptuele raamwerk omvat een 'digitale component', gesymboliseerd door een elektronische schakeling. Dit illustreert niet alleen de onderlinge verbondenheid van de drie clusters binnen het raamwerk, maar ook de opkomst van 'digitale gezondheid' [ . Digitale gezondheid is een steeds belangrijker fenomeen, onafhankelijk van bestaande gezondheidszorgsystemen, en is daarom geen optionele toevoeging meer aan de zorgverlening [ . Maatschappelijke verwachtingen leiden ertoe dat zowel zorgprofessionals als patiënten digitale technologieën flexibel moeten integreren en gebruiken [ ] [4](#page=4). #### 4.1.1 De biopsychosociaal-digitale benadering Gezien de voorgaande overwegingen wordt de vraag gesteld of een 'biopsychosociaal-digitale' benadering van voetgerelateerde problemen en behoeften passend is [ . De opkomst van digitale zorg, zoals gedemonstreerd tijdens de 2019-nCoV-uitbraak met publieke gezondheidsboodschappen, digitale testuitslagen, trackingtechnologieën en virtuele consulten, toont de transformatieve impact ervan aan [ ] [4](#page=4). > **Tip:** Het is essentieel dat digitale vaardigheden en gedragingen vanaf het begin van de professionele opleiding worden ingebed in alle curricula, aangezien deze een centrale rol zullen spelen in vrijwel alle aspecten van het werk van gezondheidsprofessionals [ ] [4](#page=4). ### 4.2 Conclusies Het succes van het voorgestelde nieuwe raamwerk zal afhangen van bewuste ontwikkeling van gemeenschapsconsensus, respectvolle dialoog, constructieve kritische evaluatie, en het behouden van passie en focus op het verbeteren van de gezondheid van patiënten met voetgerelateerde problemen [ . Dit zou de evidence zijn van een gezond professioneel kader dat doelbewust evolueert om aan veranderende maatschappelijke behoeften te voldoen [ ] [4](#page=4). --- ## Veelgemaakte fouten om te vermijden - Bestudeer alle onderwerpen grondig voor examens - Let op formules en belangrijke definities - Oefen met de voorbeelden in elke sectie - Memoriseer niet zonder de onderliggende concepten te begrijpen

| Term | Definition | |------|------------| | Podotherapie | Een erkend paramedisch beroep dat gespecialiseerd is in de diagnose, behandeling en preventie van aandoeningen aan de voet en de enkel. Het omvat een breed scala aan klinische praktijken en onderzoeksgebieden. | | Evidence-based practice (EBP) | Een benadering van gezondheidszorg waarbij clinici bewust en verstandig gebruik maken van het beste beschikbare bewijs bij het nemen van beslissingen over de zorg voor individuele patiënten. Dit omvat klinische expertise, patiëntwaarde en de beste wetenschappelijke literatuur. | | Conceptueel kader | Een analytisch hulpmiddel dat bestaat uit algemene ideeën, theorieën, modellen en concepten die worden gebruikt om een fenomeen te beschrijven, te verklaren of te onderzoeken. Het biedt een structuur voor het organiseren van kennis en het leiden van onderzoek. | | Biopsychosociaal model | Een benadering van gezondheid en ziekte die erkent dat biologische, psychologische en sociale factoren elkaar wederzijds beïnvloeden en een rol spelen bij de ontwikkeling en het verloop van gezondheidsproblemen. | | Digitale gezondheid | Het gebruik van informatie- en communicatietechnologieën om de gezondheidszorg te verbeteren. Dit omvat telediensten, elektronische patiëntendossiers, mobiele gezondheidsapps en andere digitale oplossingen. | | Waardegebaseerde gezondheidszorg (VBH) | Een model van gezondheidszorg waarbij de vergoeding gebaseerd is op de gezondheidsresultaten voor de patiënt, in plaats van op de geleverde diensten. Het doel is om de waarde voor de patiënt te maximaliseren ten opzichte van de kosten. | | Persoonsgerichte zorg | Een zorgbenadering waarbij de individuele behoeften, voorkeuren, waarden en omstandigheden van de patiënt centraal staan. Het moedigt patiënten aan om actief deel te nemen aan hun eigen zorgbeslissingen. | | Interne factoren | De elementen die inherent zijn aan de podotherapeut, zoals hun ervaringen, kennis, vaardigheden, competenties en persoonlijke waarden. Deze beïnvloeden hun klinische besluitvorming en praktijkvoering. | | Interactiefactoren | De dynamiek en de relatie tussen de podotherapeut en de patiënt. Dit omvat communicatie, de professionele relatie, het wederzijds begrip en de gezamenlijke besluitvorming die de zorgervaring vormgeven. | | Externe factoren | Invloeden van buitenaf die de podotherapiepraktijk beïnvloeden, zoals wet- en regelgeving, maatschappelijke trends, economische omstandigheden, technologische ontwikkelingen en de bredere gezondheidszorgcontext. |